Малкумина слушнале за тенисерот Сумит Нагал, кој има животна приказна како од бајките. Тој е роден пред 26 години во Њу Делхи (Индија) во семејство кое, како и многу други индиски семејства, главно следело крикет. И малиот Сумит играл, но како десетгодишен татко му му рекол да престане со тој спорт.
Потоа почнал да игра тенис од љубопитност. Всушност, тој држел рекет во рака и ја дофрлал топката повеќе отколку што можела конкуренцијата, а на крајот решил да замине на една јавна лекција. Имено, во Индија се одржала Тениската академија на Махеш Бупати (некогашниот најдобар дубл-играч во светот) и ноншалантно, сфаќајќи дека нема шанси да биде забележан меѓу 2.000-3.000 деца, самиот му пришол на легендата на индискиот тенис.
- Господине Бупати, дали ќе бидете толку љубезни да ме гледате како играм?, го фатил за рака и зел со себе.
Господинот Бупати тргнал, а со него и две други деца од споменатите 2-3 илјади, да биде член на споменатата академија.
Малиот Сумит одлично започнал, иако бил и мал по висина (сега, како 26-годишник, е висок само 178 сантиметри, а на пример Џон Иснер е 208, Кевин Андерсон има 203, Данил Медведев и Карен Хачанов по 198…).
Самит Нагал почнал да ги победува повозрасните од него, а круната дошла со освојувањето на јуниорскиот Вимблдон. Се разбира, во двојки, во чест на неговиот ментор, г-дин Бупати (во финалето, заедно со Виетнамецот Ли Хоанг Нам, во 2015 година го победи Рајли Опелка, чиј партнер во двојки му беше Акира Сантилан).
Сепак, јунакот на оваа приказна не се снајде баш најдобро во сингл конкуренцијата, а се тргна надолу и во двојки.
- Да не му ја кажев таа една реченица на господинот Бупати, немаше да бидам тенисер, се сеќава тој.
И тој навистина сакаше да биде, за доброто на семејството – и за доброто на земјата.
- Мојата тениска цел е да се снаоѓам добро и луѓето да престанат да кажуваат дека Индија е добра само во крикет. Сакам да бидам иницијатор на таа промена, истакна Нагал.
Но, беше тешко да се дојде до промена, особено кога повредите почнаа да се натрупуваат. Поради една од нив, тој мораше да направи операција на колкот во 2021 година, а потоа во 2022 година победи само на четири меча. Кога се обиде да се врати на големата сцена, на што може да се заблагодари за „специјалните покани“ од организаторите, тој занеше да победи и по некој искусен тенисер, но далеку беше од конкуренцијата која е при врвот на АТП.
Неодамна се дозна дека во декември 2023 година – Самит Нагал останал на само 900 евра. Едноставно, уште толку пари имало на неговата банкарска сметка, ниту цент повеќе.
Беше 138-ми на АТП листата и мораше повторно да игра на челинџ турнири, за да заработи што повеќе пари и поени, а потоа да се насочи на поголемите турнири.
Но, сега, во средината на април, тој ужива како никогаш во животот. Тој веќе заработи 230.000 евра и ќе го напушти Мастерсот во Монте Карло како член на 80-те најдобри тенисери во светот.
Оваа година тој првпат во животот оствари победа на Австралија опен (по три триумфи во квалификациите го елиминира Бублик, 27-ми во светот, а елиминиран е од Јунченг Шанг), а со победата над Арналди во Монте Карло, неодамна завршениот Мастерс, стана првиот Индиец кој успеал да победи на земјена подлога. И не само тоа. Тој успеа добро да го намачи фаворитот Данецот Холгер Руне, од кого претрпе елиминација во Монте Карло, а мечот заврши со 6:3, 3:6, 6:2.
Тоа само по себе му донесе околу 70.000 евра само за учеството, но оваа приказна не е пред вас затоа што, добро, „еден тенисер успеа да се пласира меѓу најдобрите 80“, туку да ве потсети на важноста на три работи:
Верба – затоа што Нагал ја зеде раката на г-дин Бупати верувајќи дека е на вистинскиот пат
Надеж – затоа што не се откажа дури и кога паричникот му беше речиси празен.
Љубов – затоа што сето ова не би постоело доколку Самит Нагал не го сака семејството, татковината и тенисот
