Љубчо АЛЕКСОВСКИ
Се сеќавате на Бен ван Баардвајк и Линда Рајмерсдал? Тие се брачната двојка од градот Мастрихт, во Холандија, со кои, во септември 2020 година водевме интересен муабет и направивме интервју за весникот ВЕЧЕР во Гевгелија. Овие ведри, храбри, и полни со авантура луѓе, поминаа неколку дена во Гевгелија, на нивниот пат низ светот на кој, до 2027 години треба да поминат 100.000 километри и 80 земји во светот.
Деновиве стапивме во контакт со нив да ги прашаме до каде што стигнаа на нивното патување. Специјално за „Вечер“ ни раскажаа мошне интересна приказна за тоа како им поминала 2021 година, низ кои земји поминале до денес и што на која точка од Земјината топка се сега. boot of vrachtschip gaan we oceanen over.
-Минатата 2021 година возевме од Александрополис во Грција до Нордкап во Норвешка. Маршрута која првично ја немавме на ум. Иако планиравме да одиме понатаму на исток, ковидот нè натера да ја промениме нашата маршрута. Отпрвин бевме разочарани, но сега сме задоволни со оваа дополнителна рута на нашата светска велосипедска тура, ни откри холандската двојка. Тие за весникот ВЕЧЕР изјавија дека се особено импресионирани од Бугарија и особено Романија кои за нив се многу „шарени земји“.
– Уживавме во природата и пријателските луѓе. На првиот ден во Романија нè запре една жена која мавташе покрај патот. Таа нè видела порано и отиде во пекара да ни 
купи печива. Ни ја подаде торбата со подароци и ни рече „Добро дојдовте во Романија“. Во Бугарија не можевме да најдеме престој за спиење преку Airbnb . Беше целосно пребукиран од долгогодишни гости. Airbnb, или „Air Bed and Breakfast“, е услуга што им овозможува на сопствениците на имот да ги изнајмуваат своите простории на патници кои бараат место за одмор и преспивање. Соседот ни понуди да преноќиме кај него и неговото семејство. Како да сме семејство, бевме поканети на вечера. Границата кон Унгарија во тоа време сè уште беше затворена, па сакавме да одиме со велосипед до Полска преку Украина, раскажуваат нашите соговорници.
Велат, иако поминале само 400 километри со велосипед низ Украина, почувствувале како да имаат длабока врска со оваа држава.
-Единствениот поголем град низ кој поминавме со велосипедите беше Ивано Франкивск. Лошите услови на патот не ни го уништија задоволството. Навистина уживавме во пријателството на локалното население. Имавме тежок ден на еден од нашите велосипедски денови во Украина. Главно возевме велосипед низ селата и немаше мотел или Airbnb да се види. Во едно мало село добивме помош да најдеме место за ноќевање. Отпрвин сакаа да нè однесат нас и велосипедите со комбе во хотел. Но, се разбира, повеќе би сакале да возиме велосипед отколку да нè одведат некаде со автомобил. На крајот ни дозволија да спиеме во празната куќа на нивните дедо и баба, подолу по улицата. Не беше убава рута, но добро напредувавме низ Украина затоа што поголемиот дел е рамна. Не можевме да јадеме внатре на бензинските пумпи поради ковид-пандемијата.
За весникот ВЕЧЕР ни открија низ какви искушенија поминале.
-Во градот каде што спиевме една вечер, купивме знаме на Украина за 0,55 евра. Сè уште баравме мапа. Повторно треба да кажеме „никогаш не судете за книгата според нејзината корица“. Најдовме одличен стан за престој. Однадвор зградата изгледаше како да сме фрлени назад во Советски Сојуз, но внатре беше друга приказна, велат нашите соговорници.
Низ нивното патешествие со велосипеди секогаш поминуваат низ многу интересни ситуации, како оној кога минувале низ Полска, каде што откако влегле не сакале да ја поминат по права линија до Литванија.
-Направивме голем круг до Освиецим, Лоѓ, Варшава, Краков и Бјаловиеза. Богатата историја, природните убавини и многуте велосипедски патеки во оваа земја нè воодушевија. Од балтичките земји прво влеговме во Финска, а потоа продолживме за Норвешка. Шлагот на тортата е Нордкап, каде што стигнавме таму на 4 јули, на Денот на независноста, славејќи ја американската независност. Се надеваме дека и Украина, исто така, може да ја задржи својата независност и дека војната наскоро ќе биде доведена до крај, велат холандските сопружници.
Тие откриваат дека оваа зима, 2022 година, останале подолго време во нивната Холандија, и тука ги пречекала веста дека врз Украина е извршена агресија. Одлучиле, да не седат со скрстени раце и започнале проект за помош наречен „Украина – да го вратиме времето назад.“
-Во војна нема победници. Многу луѓе прават нешто на различни начини за да им ја олеснат болката на сите бегалци. Ева, најмладата ќерка на Бен, нè праша дали можеме да направиме нешто преку Фондацијата XPLORid. Иако нашата фондација вообичаено обезбедува итна и локална помош, ние не велиме не на такво барање.
Куќата „Биби“, невладина организација, каде што работи Ева, го позајмува автобусот „Биби“ на Фондацијата „Заштитна лулка“ за да ги земе мајките и децата од Украина. Во меѓувреме, јас и Бен, пишува Линда, организираме доброволно собирање предмети
кои им се најпотребни на луѓето за време на азилот. Храна за бебиња, долна облека, пелени, хигиенски влошки, крпи, гел за туширање, шампон, паста за заби и четки за заби. Комбето ќе замине за Полска и сите собрани предмети ќе одат таму каде што е најпотребно. „Куќата Биби“, исто така, собираше и пари за Украина со продажба на домашни нараквици и приврзоци изработени од децата од соседството, додава Линда.
Но, во април, по акцијата за собирање помош на Украина, кога конечно го преминувале Ла Манш и стигнале до Саутемптон, со надеж да се качиме на бродот „Queen Mary“, кој треба да ги однесе за Њујорк“, биле затечени од веста дека Линда е позитивна на ковид-19.
– Не можеме да се качиме на бродот. Ова е такво разочарување. Заглавени сме во Саутемптон. Сè уште не можеме да го презакажеме бродот затоа што треба да имаме негативен резултат од тестот две недели пред почнувањето. Не знаеме кога ќе биде тоа. Но, се надеваме дека наскоро ќе бидеме на пат за САД. Планираме оваа година да го поминеме истокот на САД и Канада, велат сопружниците кои пред две години ја уживаа низ пределите на Македонија и беа на слатко од смокви во Гевгелија.
