Талибанците го прогласија несогласувањето за неприфатливо откако се вратија на власт пред речиси четири години. Оттогаш, тие ги притвораа, мачеа или принудуваа во егзил секуларните противници, новинарите и активистите за човекови права, пренесе „Радио Слободна Европа“.
Сега, лидерите на земјата се чини дека ги прошируваат своите репресии врз исламските научници и имами (верските достоинственици) за јавно критикување на суровите одлуки на Талибанците или едноставно поддржување на поумерени политики.
Абдул Квадир Куанат, муслимански верски достоинственик во авганистанскиот главен град, Кабул, е една од најистакнатите личности приведени од Талибанците.
„Му ги врзаа рацете и го одведоа во возило со неговиот мал син“, рече пријател на Куанат, кој побара да остане анонимен бидејќи се плашеше од одмазда на Талибанците за разговорот со Радио Азади, програма на Радио Слободна Европа.
„Сè уште не знаеме зошто е приведен или какви се обвиненијата против него“, рече пријателот, кој е исто така имам, за апсењето на Куанат кон крајот на мај. „Многу сме загрижени за него бидејќи има дијабетес.“
Куанат е познат по тоа што зборува на телевизија и јавно.
Куанат и неговиот пријател Сираџудин Набил беа приведени поради критикување на владеењето на Талибанците за време на јавен собир. Во јануари, Куанат и друг имам, Махмуд Хасан, беа уапсени откако го критикуваа монополот на власта на Талибанците.
Башир Ахмад Ханафи, муслимански научник кој постојано ги поддржува Талибанците во јужната покраина Хелманд, е уште една истакната личност приведена од талибанската разузнавачка служба.
Пријателите на Ханафи велат дека тој бил приведен од талибанската разузнавачка служба кратко откако ја критикуваше забраната на Талибанците за образование на авганистанските жени и тинејџерки минатиот месец.
Медиумските извештаи сугерираат дека Ханафи бил осуден на осум месеци затвор и му е забрането да патува во странство во траење од две години поради „поттикнување на јавното мислење против сегашниот [политички] систем“.
Радио Азади постојано контактираше со портпаролот на разузнавањето на Талибанците, Калил Хамраз, за коментар, но тој не одговори.
Сафија Арефи, активистка за човекови права, рече дека Талибанците не покажале толеранција кон несогласувањето или критиките.
„Односот на Талибанците кон обвинетите не зема предвид никакви принципи или закони“, рече таа. „Тие дури и не ги информираа семејствата на притворените.“
За разлика од бруталниот режим од 1990-тите, сегашната талибанска влада постепено воведуваше цензура. Таа го потиснуваше несогласувањето со таргетирање на различни сегменти од авганистанското општество.
Првично, талибанската влада се соочи со критики од авганистанските медиуми и протести од жени, пензионери и земјоделци погодени од нејзината сурова политика.
Таа ги уништи независните авганистански медиуми и строго го ограничи пристапот на меѓународниот печат во земјата. Мачеше и притвори стотици активисти, академици и новинари за да промовира култура на самоцензура и страв.
