Земјите-членки на ЕУ имаат рок до 17 часот денес да донесат одлука што се заканува да предизвика најголем политички колапс во историјата на Унијата. Имено, тие бараат укинување на принципот на едногласност.
Како што пишува „Јутарњи лист“, во четврток група европски амбасадори покренаа постапка што може да предизвика најдлабок правен и политички колапс во историјата на Европската Унија.
Данското претседателство со Советот на ЕУ ги информираше земјите-членки дека амбасадорите во ЕУ, односно не министрите, не шефовите на државите, не Европскиот парламент, не граѓаните на референдум, не националните парламенти, туку амбасадорите, покренуваат писмена постапка со која одлуките за трајно замрзнување на руските средства би се донесувале со квалификувано мнозинство, а не едногласно.
И покрај фактот дека дури и Европската централна банка даде експлицитно негативно мислење за користењето на руските девизни резерви за помош на режимот на Володимир Зеленски, поради потенцијалните исклучително негативни правни, финансиски и економски последици за Унијата, некој зад сцената бара од земјите-членки да донесат одлука денес до 17 часот за поништување на фундаменталниот принцип на ЕУ – едногласност.
Ова може да значи и влечење на ЕУ во директен вооружен конфликт со Русија, нагласува авторот на текстот, додавајќи:
„Затоа, ова е прашање за кое би било рационално да се очекува соодветна демократска постапка, а не краен краток пат што личи на уцена. Ако, по години војна во Украина, им дадете на земјите-членки помалку од 24 часа да ја променат политичката историја на Унијата, се поставува прашањето, зошто е толку итност?“
Се потсетува дека основата на сите претходни договори на ЕУ, од Мастрихт до Лисабон, беше јасна: надворешната и безбедносната политика се усвојува едногласно.
Причината за вклучување на овој механизам беше едноставна и длабоко демократска: ниедна држава не смее да биде надгласана за прашања што потенцијално ќе доведат до геополитичка ескалација или војна.
Понатаму, наведува авторот на текстот во „Јутарни лист“, едногласноста е еден вид сигурносен вентил за Унијата; инструмент што ја зачувува рамнотежата на моќта меѓу големите и малите држави, но и меѓу бирократскиот центар и националните демократии.
Ако оваа фундаментална норма на едногласност е прекршена на многу чуден, полуформален начин, а токму тоа го гледаме, тоа е преседан кој, според критериумите на уставната теорија, има карактеристики на институционален државен удар.
Исто така, најдлабокото прашање, наведува текстот, речиси никогаш не се поставува, а тоа е: дали ова, од правна и политичка перспектива, не е првиот чекор кон долга и необјавена војна меѓу ЕУ и Русија?
„Користењето на руските девизни резерви за финансирање на воените операции на трета страна, според меѓународното право, може да се смета за непријателски чин. Доколку таквата одлука се донесе без едногласност, без парламент и без референдум, тогаш тоа повеќе не е техничка мерка, туку историска прераспределба на улогите на Унијата кон Русија и на бирократијата кон земјите-членки“, наведува авторот на текстот.












