Небото над Калифорнија стана сцена за историски момент во авијацијата на 28 октомври 2025 година. Експерименталниот суперсоничен авион X-59, резултат на партнерство помеѓу НАСА и Локид Мартин, успешно го заврши својот прв лет.
Овој настан означи клучен чекор кон остварување на еден децениски сон: враќањето на комерцијалното суперсонично патување, но на начин што некогаш беше незамислив – во тишина.
X-59 не е дизајниран само да биде брз. Неговата примарна мисија, наречена Quesst (Quiet SuperSonic Technology), е да демонстрира технологија што го претвора оглушувачкиот ѕид од звук, познат како „звучен бум“, во едвај чуен звучен бум.
Успехот на оваа мисија би можел фундаментално да ги промени правилата што го заземјија легендарниот Конкорд и ги ограничуваа суперсоничните летови над населените подрачја со децении.
Уште од полетувањето на Конкорд, проблемот со бучавата е негова најголема пречка. Звучниот бум, кој се јавува кога авионот ќе го пробие звучниот ѕид, создава ударни бранови што звучат како експлозија на земјата.
Поради оваа причина, Соединетите Американски Држави ги забранија суперсоничните летови над својата копнена територија во 1973 година, а подоцна и многу други земји.
На прв поглед, X-59 изгледа како вселенски брод од научнофантастичен филм. Неговиот издолжен, тенок труп е долг 30,4 метри, додека распонот на крилјата е само 9 метри. Највпечатлива карактеристика е неверојатно долгиот и остар нос, кој сочинува речиси една третина од вкупната должина на авионот.
Овој радикален дизајн е клучен за неговата тивка природа. Наместо да дозволи ударните бранови да се комбинираат и да создадат еден гласен тресок, обликот на X-59 ги одделува и распрснува, што резултира со многу потивок звук на земјата – околу 75 децибели, споредлив со звукот на затворање на врата од автомобил.
Мотор со топ-фузија: На задниот дел од трупот се наоѓа еден мотор „Џенерал Електрик“ F414-GE-100. Ова обезбедува мазна долна површина на авионот, дополнително спречувајќи формирање на силни ударни бранови.
