– Претставата „Уна“, за која Стеван Копривица го напиша текстот базиран на истоимениот роман од Момо Капор, е создадена како одговор на длабоката и универзална човечка потреба за приказна што зборува за сеќавањето, за љубовта и за минливоста. Во својот роман, Момо Капор не само што раскажа животна приказна туку и отвори теми што сè уште се релевантни денес, вели Дејан Пројковски, во чија режија е претставата која премиерно се одигра на 12 октомври на сцената „Данило Бата Стојковиќ“ во театарот „Звездара“ во Белград
Со стоечки овации беше наградена театарската претстава „Уна“, во режија на истакнатиот македонски режисер Дејан Пројковски, која премиерно се одигра на 12 октомври на сцената „Данило Бата Стојковиќ“ во театарот „Звездара“ во Белград. Публиката меѓу која беше и македонскиот Министер за култура и туризам, Зоран Љутков, со громогласен аплауз ги награди актерите, Никола Ристановски, кој го игра главниот лик – универзитетскиот професор Мишел Бабиќ, Магдалена Мијатовиќ во улогата на студентката Уна, Сена Ѓоровиќ како сопругата на професорот Олга, и Марко Гверо во улогата на проректорот Дукиќ.
Македонскиот актер Ристановски со оваа улога дебитира на сцената на театарот „Звездара“.
Министерот Љутков истакна дека претставата „Уна“ е уште една потврда за високото ниво на соработка во културната размена меѓу Македонија и Србија, како и за креативната моќ на македонските уметници на меѓународната сцена.
Инаку, претставата „Уна“ е работена според истоимениот бестселер роман на Момо Капор, во адаптација на Стеван Копривица.
– Претставата „Уна“, за која Стеван Копривица го напиша текстот базиран на истоимениот роман од Момо Капор, е создадена како одговор на длабоката и универзална човечка потреба за приказна што зборува за сеќавањето, за љубовта и за минливоста. Во својот роман, Момо Капор не само што раскажа животна приказна туку и отвори теми што сè уште се релевантни денес. „Уна“ е претстава за човечките односи, за влијанието на минатото врз сегашноста и за тоа како едно единствено сеќавање може да го обликува целиот наш живот. Во време кога технологијата и општествените промени го преплавуваат нашето секојдневие, кога е тешко да се одржи искрена и длабока врска, оваа интроспективна и емотивна драма нè потсетува колку е важно да се зачува автентичноста и искреноста“, вели македонскиот режисер Дејан Пројковски.
На прашањето, пак, „Зошто Уна во театарот денес?“, тој вели затоа што нè поканува да застанеме и да ги слушнеме приказните што инаку би можеле да ги избегнеме – приказни за сопствениот идентитет, за љубовта што трае и покрај времето и за помирувањето со самите себе.
„Во свет полн со бучава и површност, Уна нè враќа во театарот како место за средба каде што вистината и емоцијата сè уште можат да се откријат и да се почувствуваат во нивниот полн сјај. Верувам дека оваа претстава ќе отвори простор за заедничко разбирање и емпатија, ќе нè покани на размислување и ќе нè потсети како внатрешните вредности се постојана тема во уметноста и животот“, додава Пројковски.
Стеван Копривица, пак, кој ја адаптираше претставата посочи: – Се обидовме да создадеме моќна љубовна приказна во ова време, во која се преплетуваат еротиката, емоциите, политиката, догмите, генерациските раскинувања и резигнираниот бунт на еден осамен херој. Ова не е приказна за тоа како љубовта победува, ова е приказна за тоа како љубовта се случува, менува сè што знаеме, а потоа исчезнува, оставајќи зад себе некаква светла трага. Спомен, ако ништо друго“.
Тој исто така додаде дека претставата „Уна“ е заснована на мотивите од истоимениот култен роман од Момо Капор, но и на нови значења и конотации наметнати од времето во кое живееме.
-Оваа посветеност на забранетата љубов имаше и своја филмска верзија со Раде Шербеџија и Соња Савиќ, во режија на Милош Радивојевиќ. Театарското читање мораше да избега од филмскиот, па дури и литературниот шаблон и да бара нови исходи во „фаталната привлечност“ на харизматичниот професор од тоа време, Мишел Бабиќ, и идиосинкратичната и еруптивна студентка, Уна, вели Копривица.
Сценографијата е на Валентин Светозарев, костимите на Ивана Ристиќ, а музиката на Горан Трајкоски.
Репризни изведби на „Уна“ се на 13 и 26 октомври во театарот „Звездара“. (Д. Т.)
