Повторното оживување на нуклеарната енергија ја поттикнува побарувачката за ураниум, а потрагата по гориво го преобликува инвестицискиот пејзаж. Ураниумот и неговата концентрирана енергија се клучни за напојување на нуклеарните реактори.
По години скептицизам по катастрофата во Фукушима во 2011 година, растечката потреба за големи и сигурни извори на енергија за поддршка на светскиот бум на вештачката интелигенција ја врати нуклеарната енергија и горивото во центарот на вниманието.
Се предвидува дека побарувачката за ураниум ќе се зголеми за речиси една третина на околу 86.000 тони до 2030 година и 150.000 тони до 2040 година, според извештај објавен минатата недела од Светската нуклеарна асоцијација. Покрај огромните количини на капитал потребни за реализација на нуклеарните надежи на секторот, податоците покажаа и дека ќе бидат потребни забрзани дозволи, иновации во рударството и ново истражување на ураниум за да се задоволи растечката побарувачка.
Се очекува производството од постојните рудници да се преполови помеѓу 2030 и 2040 година, што ќе резултира со „значаен јаз“ помеѓу потребите за ураниум за нуклеарни реактори и обемот на производство, се вели во извештајот на WNA.
„Сигналите за побарувачка се присутни“, изјави за CNBC Махеш Гоенка, основач на пазарната и комерцијална консултантска куќа „Олд Економи“. Западот се откажа од затворање на капацитетите и сега сака да го продолжи животниот век на реакторите по 2050 година.
„Голема промена би се случила ако книгата на нарачки за нови нуклеарни реактори на Западот почне да се зајакнува. Ако Западот навистина може да изгради голем број проекти за реактори, тоа би значело дека побарувачката за ураниум расте многу побрзо отколку во сегашниот сценарио“, рече Гоенка.
Пазарот на ураниум е силно изложен на геополитички тензии поради изворите на снабдување. Казахстан сè уште држи 40% од глобалното производство и снабдување. Во меѓувреме, Русија има околу 40% од светскиот капацитет за збогатување, пишува Индекс.хр