„Не сакавме да тренираме со Федерер, тој кршеше сè околу себе“

Исто потекло, сличен вртоглав подем – Рафаел Надал и Карлос Алкараз се предодредени за постојани споредби. И двајцата освоија шест гренд слем турнири пред нивниот 23-ти роденден, со што само Бјорн Борг може да се пофали меѓу великаните на Опен ерата. Но, Алкараз, ако го освои Австралија Опен следниот јануари, може да го надмине тоа.

Сепак, иако и двајцата се Шпанци, иако и двајцата имаат жежок латино темперамент, нивниот пат до врвот не е ист. Фернандо Мелизени, во еден момент 25-тиот тенисер во светот од Бразил, поранешен полуфиналист на Ролан Гарос, ги споредува двајцата:

– Рафа беше под железна контрола на неговиот чичко и тренер Тони. Се сеќавам дека го запознав на Челинџер во Екс-ан-Прованс кога имаше 15 години. Играше финале, разговаравме после тоа. Разговарав и со Тони и тогаш сфатив колку е строг – вели Мелизени во интервју за аргентинскиот портал „Клеј“. – Така беше Лари Пасос со Гуго.

Сепак, не е истата приказна со Алкараз.

– Фереро беше строг со него на почетокот, но Карлос сака поинаков начин на живот. Тој е сосема поинаква личност – потсети Бразилецот дека светскиот број 1 сака да се опушта по големите победи и често ги слави на забави на Ибица, додека Надал секогаш мислеше само на тенис.

Денес, Роже Федерер е термин за тениска елеганција, техника и убавина на играта. Но, тоа не беше секогаш случај, потсетува Бразилецот.

– Некаде во 2001 или 2002 година, посетувавме магистерски студии во Хамбург. Питер Лундгрен, тренерот на Федерер во тоа време, нè замоли да тренираме со Роже, но ние не сакавме. Федерер тогаш не беше доволно добар – вели Мелизени. – Роже тогаш беше премногу нервозен, кршеше сè околу себе. Неговиот бекхенд беше многу лош, турнирот беше на земја и тој беше лош и на неа.

Единствениот пат кога се сретнал со Швајцарецот на теренот беше во Мелбурн во 2003 година, само половина година пред првата титула на Федерер на Вимблдон.

– Тогаш играше многу подобро.