„Мислеше дека може да го промени светот“: Си-Ен-Ен ја анализира надворешната политика на Трамп

Првите четири месеци од претседателствувањето на Трамп, со закани за царини, предупредувања за територијална експанзија на САД во Канада и Гренланд и уништување на глобалните програми за хуманитарна помош, покажуваат дека и остатокот од светот има влијание врз она што се случува.

Секој претседател верува во неговата моќ да го промени светот, но Доналд Трамп ги надминува своите претходници во неговото чувство за лична семоќ. Сепак, 47-от претседател се соочува со предизвици во остварувањето на своите амбиции. Додека Трамп може да влијае на технолошките гиганти и институции како Харвард, некои светски лидери се покажуваат отпорни на неговите методи. Владимир Путин, и покрај американските напори да се стави крај на војната во Украина, продолжува да го игнорира и понижува Трамп. Руските медиуми сега го прикажуваат како гласен, но неефикасен лидер. Трамп, исто така, ја потцени сложеноста на кинеската политика во трговската војна со Си Џинпинг.

Пекинг одбива да отстапи од американските барања, а американските власти изразуваат фрустрација поради неуспешните ветувања на Кина за деескалација на конфликтот. Дури и со Израел, каде што се очекуваше близок сојуз, Трамп наидува на пречки. Политичките интереси на Нетанјаху во Газа и плановите на Израел за Иран ги комплицираат мировните напори на Трамп за Блискиот Исток. Светските лидери, водени од сопствените национални интереси, покажуваат отпор кон личните апели на Трамп. По неуспешните обиди за заплашување во Овалната соба, угледот на Белата куќа на меѓународната сцена слабее.

Руските медиуми сега го прикажуваат Трамп како остар говорник кој секогаш попушта и никогаш не наметнува последици. Претседателот, исто така, мислеше дека може да ја обликува Кина по своја волја со соочување со лидерот Си Џинпинг во трговска војна. Но, тој погрешно ја сфати кинеската политика. Едно нешто што авторитарниот лидер во Пекинг никогаш нема да направи е да се поклони пред американскиот претседател. Американските власти сега велат дека се фрустрирани што Кина не ги исполнила обврските наменети за деескалација на трговскиот конфликт, пишува во анализата на Си-Ен-Ен.

Како и со Кина, Трамп се повлече од војната за царини со Европската унија. Колумнистот на „Фајненшл тајмс“, Роберт Армстронг го налути претседателот со фразата TACO trade – „Трамп секогаш се плаши“. Сите мислеа дека Трамп ќе биде на иста бранова должина како Бенјамин Нетанјаху. На крајот на краиштата, тој во првиот мандат на израелскиот премиер му понуди речиси се што сакаше. Но, сега кога се обидува да постигне мир на Блискиот Исток, Трамп сфаќа дека продолжувањето на конфликтот во Газа е егзистенцијално прашање за политичката кариера на Нетанјаху, слично како што е Украина за Путин. А амбицијата на Трамп за иранскиот нуклеарен договор ги фрустрира плановите на Израел да го искористи моментот на стратешка слабост на Исламската Република за да се обиде воено да ги уништи нејзините реактори, пишува Си-Ен-Ен.

Генерално, претседателите од 21 век се однесуваат како да се луѓе на судбината. Буш дојде на функцијата решен да не се однесува како светски полицаец. Но, нападите од 11 септември 2001 година го направија токму тоа. Тој започна војни во Авганистан и Ирак – кои САД ги добија, а потоа го загубија мирот. А неговата неуспешна цел на вториот мандат за демократизација на арапскиот свет никогаш не стигна никаде. Обама се обиде да се искупи за глобалната војна против тероризмот, патувајќи во Египет за да им каже на муслиманите дека е време за „нов почеток“. Неговото рано претседателствување пулсираше со чувството дека неговата харизма и уникатно потекло ќе бидат глобален еликсир сами по себе.

Џо Бајден го обиколи светот кажувајќи им на сите дека „Америка се врати“ откако го избрка Трамп од Белата куќа. Но, четири години подоцна, делумно поради неговата катастрофална одлука да се кандидира за втор мандат, Америка – или барем нејзината интернационалистичка верзија по Втората светска војна – повторно ја нема. И Трамп се врати. Популизмот „Америка на прво место“ на Трамп почива на премисата дека САД се ограбени со децении, а да не зборуваме дека сојузите и обликувањето на глобалниот капитализам ја направија најмоќната нација во историјата на планетата. Сега преправајќи се дека е силен човек што треба да се слуша, тој ревносно го расфрла тоа наследство и ја користи својата воинственост за да ја разбие меката моќ на Америка – т.е. моќта на убедување, се вели во анализата на Си-Ен-Ен.