Хотелските услуги засновани на аранжмани „сè вклучено“, кои се исклучително популарни во Турција, наскоро би можеле да добијат нов концепт, изјавија за ТАСС извори од туристичката индустрија. Според извештајот на Турската фондација за спречување на отпадот, во Турција годишно се фрлаат просечно 23 милиони тони храна, додека околу 35 проценти од овошјето и зеленчукот завршуваат во ѓубре пред да стигнат до трпезата. Како одговор на ова, што исто така ја поттикнува инфлацијата на цените на храната, Претседателството на Советот за земјоделска и прехранбена политика покрена иницијатива.
„Претставниците на турската туристичка индустрија постојано предлагаат ревизија на форматот „сè вклучено“. Сепак, повеќето од нив сè уште веруваат дека тој ќе остане, иако може делумно да се измени, земајќи ги предвид зголемените барања на туристите за квалитетот на услугата. Во овој поглед, постојат различни предлози, вклучително и оние презентирани од здружението на угостителски објекти, но конечната одлука за ова прашање сè уште ќе зависи од хотелите што примаат туристи“, изјави извор од туристичката индустрија за Sabah.com.tr.
Имено, Советот подготви сеопфатен извештај за борбата против расипништвото, кој ќе му биде презентиран на претседателот Реџеп Таип Ердоган, пишува Сабах. Се очекува дека, откако ова прашање ќе биде презентирано пред Собранието, законските мерки ќе го стават крај на расипништвото со храна и ќе ги спречат рестораните да наметнуваат задолжителни порции за таканаречените „раскошни појадоци“.
Рестораните одбиваат да служат појадок за две лица кога има тројца гости на масата, и инсистираат на послужување според бројот на луѓе. Тоа не само што предизвикува незадоволство кај гостите, туку и повеќепати го зголемуваат фрлањето на храната.
Рамзан Бингол, член на Претседателскиот совет за земјоделска и прехранбена политика и претседател на Здружението на сите работници во ресторанството и туризмот (TÜRES), рече дека дури 50 проценти од „раскошните појадоци“ се фрлаат.
„Овој отпад е зголемен поради инсистирањето на ресторанот на бројот на гости. На пример, тројца или четири пријатели лесно би можеле да се најадат со појадок за двајца, но многу ресторани наметнуваат порции според бројот на гости. Тие носат повеќе храна, од која дел дури и не се допира пред да се тргне од масата. Храната што се става на чинијата, но не се јаде, оди директно во ѓубре.“
Бингол, исто така, забележа дека хотелските бифеа се уште еден извор на отпад.
„Луѓето земаат по малку од сè мислејќи дека има многу избор, но не јадат сè. Милиони лири се фрлаат“, вели тој.
Нагласувајќи дека за борба против инфлацијата на цените на храната во Турција, потребно е прво да се спречи расипништво со храната, Бингол додаде: „Како Претседателски совет за земјоделска и прехранбена политика, подготвуваме сеопфатен извештај. Во рок од два месеци, прво ќе го презентираме овој извештај на нашиот претседател, а потоа и на надлежните институции.“
Бингол објасни дека ако извештајот стигне до Собранието, би можеле да се воведат одредени мерки за да се спречи расипништвото со храната.
„Во хотелите, системот „сè вклучено“ би можел да се смени во систем „à la carte“. Едно лице би нарачувало онолку храна колку што може да изеде. Наместо да земе сè што ќе види, а да не го изеде, гостинот би станувал од масата со храната што ја избрал и со која би се наситил. Исто така, доколку постојат законски прописи, рестораните и кафулињата нема да можат да наметнуваат задолжителни порции по лице. Тројца лица можат да појадуваат за две лица, а пет или шест лица за четири. Доколку објектот не го дозволи тоа, клиентот може да ја пријави ситуацијата во Министерството за трговија, кое ќе изрече казна“.