Рио Фердинанд се потсети на тешките моменти од 2015 година кога ја загуби сопругата Ребека по нејзината борба со ракот. Во емотивен разговор, тој призна зошто не можел да го отвори срцето дури ни на своите најблиски пријатели од соблекувалната. Денес, Фердинанд се обидува да го промени начинот на кој фудбалерите зборуваат за менталното здравје и животните борби.
Ребека Фердинанд почина во 2015 година на 34-годишна возраст, само една година откако ѝ беше дијагностициран рак.
Иако примаше третман и се надеваше на закрепнување, болеста се врати и се прошири на нејзините коски. Пет недели откако лекарите ѝ кажаа дека нејзината состојба е терминална, таа ја изгуби битката со болеста.
Фердинанд во тоа време беше член на Манчестер Јунајтед, но не зборуваше за тоа со никого во соблекувалната.
Десет години подоцна, во интервју за „Тајмс“, тој откри разговор што го имал со Вејн Руни, кога двајцата отворено зборувале за личните проблеми што долго време ги криеле.
Фердинанд рече: „Вродено е кај мажите – да не зборуваат“.
Поранешниот англиски репрезентативец сега се обидува да го промени тој образец преку својот подкаст „Рио се среќава“, каде што создава безбеден простор за гостите да разговараат за своите проблеми.
Вејн Руни, кој претходно се појави во емисијата, призна дека жали што не го поддржал својот соиграч во тоа време.
Руни рече: „Не сум само јас, и другите играчи размислуваа – зошто не направивме повеќе за да ти дозволиме да ни се отвориш?“
За време на интервјуто, Руни дури призна дека верува дека би бил мртов ако не беше поддршката од неговата сопруга Колин.
Фердинанд за епизодата рече: „Бев шокиран. Не очекував Вејн да биде толку отворен. Го видов во тешки ситуации. Заедно живеевме, споделувавме и дишевме фудбал, но многу работи што ми ги кажа тогаш – не ги знаев.“
Тој додаде дека е среќен што денешните играчи имаат повеќе простор да зборуваат за менталното здравје, што неговата генерација го немаше.
Рио особено нагласи колку многу му значи тоа што неговите синови Лоренц (19) и Тејт (17), кои се во младинскиот центар на Брајтон, растат во време кога можат отворено да зборуваат за своите проблеми.
Фердинанд исто така, со тага се присети на разговорите со Руни, Стивен Џерард и Мајкл Овен, во кои сите признаа дека во негово време немало култура на отвореност.
Фердинанд рече: „Денес фудбалерите имаат најдобра можност да ја обликуваат својата приказна. Ова е најдоброто време. Мојата генерација немаше такво нешто.“
Тој објасни дека не било можно да им каже на медиумите во тоа време: „Се чувствувам многу лошо, можеби ми требаат неколку месеци одмор поради депресија. Имам работи што ме мачат дома. Се борам со алкохолот. Веднаш би се појавило во насловите и луѓето би рекле – што е ова? Ќе бевме распнати.“
Фердинадин верува дека отвореноста би им помогнала на тимовите од тоа време да бидат уште посилни.
„Доколку можевме да бидеме поискрени и да разговараме за такви работи, искрено верувам дека тоа ќе нè направеше подобар тим“, рече тој.
Рио исто така истакна дека во тоа време фудбалот едноставно не дозволувал ранливост.
„Луѓето би ни ставале негативни етикети, би го промениле целиот наш имиџ. Само погледнете ги Вејн Руни или Стивен Џерард – тие се воини, лидери кои можат да го извлечат тимот од бездната. Како би било тоа можно ако тогаш се сметале за „слаби“?“
Фердинадин заклучи дека денешната генерација има можност да биде поискрена, поотворена и похумана – нешто што неговата генерација, за жал, мораше да го научи на тешкиот начин.
