Денеска православните христијани го празнуваат Светиот великомаченик Димитриј – според народните верувања, по овој ден се гледа каква ќе биде зимата

Овој славен и чудотворен светител се роди во градот Солун, од благородни и благочестиви родители. Измолен од Бога од бездетни родители, Димитриј беше син единец, заради што беше воспитан и однегуван со големо внимание. Татко му беше војвода солунски, па кога умре, го поставија Димитриј за војвода наместо неговиот татко. Кога го постави за војвода, христоборниот цар Максимијан особено му препорача да ги гони и истребува христијаните што беа во Солун. Но, Димитриј не само што не го послуша царот туку напротив, јавно Го исповедаше и Го проповедаше Христа во градот Солун.

Кога слушна за тоа царот Максимијан многу се огорчи на него, па еднаш, враќајќи се од војна, царот сврати во Солун со намера да ја испита оваа работа. Го повика, значи, војводата Димитриј и го испитуваше за верата. Димитриј јавно пред царот призна дека е христијанин и го изобличи идолопоклонството на Максимијан. Разјарен, царот го фрли Димитриј во затвор. Знаејќи што го чека, Димитриј му го врачи сиот свој имот на својот верен ученик Луп за да го раздаде на сиромасите и отиде во затворот весел, зашто му претстоеше страдање за Господа. Во затворот му се јави ангел Божји и му рече: „Мир на тебе, страдалнику Христов. Биди храбар!“

По неколку дена, царот испрати војници во затворот за да го убијат Димитриј. Војниците го најдоа Божјиот светител на молитва и го избодоа со копја. Неговото тело тајно го зедоа христијаните и чесно го погребаа. Од телото на Христовиот страдалник потече исцелително миро, од коешто мнозина болни се излечија. Наскоро, над моштите беше подигната малечка црква. Еден илирски војник, Леонтиј, беше болен од неизлечлива болест. Им притекна на моштите на свети Димитриј со молитва и стана наполно здрав. Од благодарност му подигна на свети Димитриј црква многу поголема од старата. Светителот му се јави двапати.

Кога царот Јулијан сакаше да ги пренесе моштите од Солун во Цариград, од гробот скокнаа пламени искри и се чу глас: „Застанете и не гибајте!“ И така моштите на свети Димитриј останаа засекогаш во Солун.

Како заштитник на Солун, свети Димитриј се јавуваше многупати и многупати го спаси Солун од големи неволји. Неговите чуда се навистина безбројни. Русите го сметаат и за покровител на Сибир, којшто го освоија и го присоединија кон Русија во 1581 година.

Освен што се слави со литургии и празнични обреди, овој ден е испреплетен и со бројни народни обичаи и верувања кои се пренесуваат од генерација на генерација . Меѓу нив, се издвојува едно правило кое родителите сè уште го паметат.

Народните легенди исто така велат дека на Митровден се „пророкува“ каква ќе биде зимата. Ако на тој ден врне снег, се верува дека Свети Димитрија пристигнува на бел коњ, што најавува студена и долга зима. Ако времето е суво и без снег, се очекува поблага и помирна сезона.

Митровден не е само религиозен ден, туку и потсетник на вредностите што лесно се губат во секојдневниот ритам – трпеливост, нежност и топлина на семејните односи.

Без разлика дали верувате во народните обичаи или ги гледате како дел од културното наследство, овој празник може да биде добра причина да застанете и да бидете понежни – кон децата, но и едни кон други. Бидејќи топлината на домот и мирот во семејството секогаш вредат повеќе од која било казна и гнев.