На 13 декември 2003 година, поранешниот ирачки претседател Садам Хусеин беше уапсен недалеку од ирачкиот град Тикрит. Три години подоцна беше осуден на смрт со бесење. Со ова заврши четврт век од ирачката историја во која Хусеин играше водечка улога.
Сојузничките сили предводени од американската војска започнаа инвазија на Ирак во 2003 година, наречена Операција „Ирачка слобода“, под изговор дека Садам складира оружје за масовно уништување. Им требаше помалку од еден месец за да го скршат отпорот на ирачката армија, но не го пронајдоа Садам.
Вашингтон понуди 25 милиони долари за негово апсење. Околу 600 војници учествуваа во операцијата за пребарување „Црвена зора“, именувана по американскиот антикомунистички филм од 1984 година. Тоа беше можеби најголемата „лов на луѓе“ во историјата.
Тој беше пронајден по осуммесечно пребарување, врз основа на разузнавачки информации, „во дупка од стаорци“ во близина на неговиот роден Тикрит. На видеото од неговото апсење, ирачкиот џелат изгледаше како скитник, со лице покриено со каснувања од болви, обрасната брада и празен поглед. На војниците што го заробија им рече на англиски: „Јас сум Садам Хусеин, претседателот на Ирак, и сакам да преговарам“.
Тој не пружи никаков отпор. Во близина беа пронајдени два калашникови и 750.000 долари во готово. Американците го предадоа на ирачките власти една година подоцна за да му се суди за злосторства против човештвото во специјален ирачки суд.
Судењето траеше од октомври 2005 до јули 2006 година. Пркосниот Садам, кој отсекогаш ја оспоруваше легитимноста на судот, беше осуден на смрт на 5 ноември 2006 година.
Неговите џелати го снимиле моментот на неговото погубување на видео. „Не видов никакви знаци на страв“, рече поранешниот советник Муфак ал-Руби, кој бил сведок на погубувањето со бесење. Тој бил затворан три пати под режимот на Садам.
„Пред погубувањето, тој извикал дека сака смрт за Америка, смрт за Израел и Персијците и да живее Палестина“, рече Ал-Руби.
Откако човекот кој владееше со Ирак повеќе од 30 години беше прогласен за мртов, шиитите, кои најмногу страдаа под неговото владеење, излегоа на улиците да слават. Бруталната егзекуција, во која американската војска тврди дека немала никаква вмешаност, ги шокираше сунитите и предизвика меѓународна осуда, освен во Израел и Иран.
Денот по неговата егзекуција, Садам беше погребан во неговото родно село Ауџи, во близина на Тикрит, заедно со неговите двајца сина, Удај и Кусај, кои беа убиени истиот ден во акција на американските сили во Мосул во јули 2003 година.
За Халиф Абдел Самил, претставник на партијата Дава, една од најголемите шиитски политички организации во земјата, смртта на Садам Хусеин „е крајот на змијата што ги сведе Ирачаните на ниво на понижени луѓе“.
Под неговото владеење од 1979 до 2003 година, репресијата беше брутална, а војната со Иран (1980-1988) и Заливската војна (1990-1991) и придружните санкции имаа разорно влијание врз земјата.
