„Дали знаете зошто ве запреа?“, е прашањето на полицаецот што во тој момент ги збунува многу возачи. Ова прашање, иако изгледа безопасно, може да има сериозни последици. А меѓу возачите постои мислење дека никогаш не треба да му одговарате на ова прашање на полицаец со „да, знам“, туку да го прашате полицаецот да ви ја каже причината, бидејќи во спротивно може да добиете висока казна.
Што треба да каже возачот кога ќе го запре полицаец
Како што објасни за „Блиц“ адвокатот Владимир Миљевиќ, ако полицаец го запре, возачот не треба да се плаши што ќе каже кога ќе го прашаат зошто е запрен.
– Возачот не е должен да одговара на прашањата на полицаецот. Тој треба да обезбеди документи и да не влегува во расправија. Темата што треба да каже возачот кога ќе го запре полицаец ни доаѓа од Запад, пред сè од Соединетите Американски Држави. Во нашето законодавство, според законот за прекршоци, ниедна усна изјава од возач не може да се користи како доказ. Дури и ако возачот каже дека знае зошто бил запрен или ги признае прекршоците, таквата изјава не може да биде доказ. За да има доказна вредност изјавата, возачот мора да биде информиран за своите права, вклучително и за правото да молчи – нагласува Миљевиќ за „Блиц“.
Според него, во пракса, се покажало дека изјавата на полицаецот за тоа што му кажал возачот често се смета дека нема доказна вредност.
– Повеќето судии ќе ги отфрлат ваквите изјави бидејќи не се евидентирани во записникот. Постојат екстремни ситуации, но тие се ретки и не можат да се сфатат сериозно. Огромен број судови ги игнорираат усните изјави на возачот, бидејќи усната изјава без упатство за правото на одбрана не може да се користи како доказ. Во ситуации каде што би се користела како доказ, имаме судска пракса која ја отфрла – објаснува адвокатот.
Кога мора да внимаваме што му кажуваме на полицаец
Според Миљевиќ, полицаецот е должен да води записник, а сè што е во записникот е доказ на суд.
– Секое испрашување мора да се спроведе со записник. Без записник што потврдува дека возачот е запознаен со своите права, секоја понатамошна дилема е бесмислена. Усна изјава не може да биде доказ – вели тој.
Затоа, како што овој адвокат вели за „Блиц“, полицаецот прво треба да ја објави причината за запирањето и да ги разгледа документите.
– Возачот треба да го постави прашањето зошто е запрен, а не да одговара на прашања. Возачот има право да внесе приговор во записникот. Сепак, возачот никогаш не е должен да го потпише записникот. Потпишувањето може да подразбира признавање на прекршокот – нагласува Миљевиќ.
Тој, исто така, им советуваше на сите возачи што е важно да прават кога ќе се најдат во оваа или слична ситуација.
– Најдобриот совет е возачот да биде учтив и смирен, но да не одговара на прашања. Треба да обезбеди документи и да не се впушта во расправија. Ако веруваат дека не направиле прекршок, не треба да го потпишуваат записникот – нагласува Миљевиќ во интервју за „Блиц“.
