Пандемијата „Ковид-19“ може да го надува јавниот долг до ниво што веќе ги принудува некои влади да размислат за консолидација, но тоа не е ништо во споредба со фискалните тешкотии што ќе се појават во наредните децении, велат од Организацијата за економска соработка и развој (ОЕЦД).
Според долгорочното сценарио, забавувањето на големите економии во развојот, демографските промени и забавувањето на растот на продуктивноста ќе постави нова насока за кривата на економски раст меѓу 38 членки на ОЕЦД и Групата 20, од сегашниот просек од три проценти до приближно 1,5 проценти во 2060 година. Во исто време, државите ќе се соочат со зголемени трошоци, особено од пензиите и здравствената заштита, предупредува ОЕЦД.
Со цел да се одржат јавните услуги и придобивки, додека се стабилизира долгот во таа средина, владите ќе мора да ги зголемат своите приходи за речиси осум проценти од бруто домашниот производ, се наведува во извештајот на „Блумберг“. Во некои земји, вклучително и Франција и Јапонија, големината на предизвикот би била повеќе од 10 проценти од годишното производство на национално ниво, а економистите дури и не размислувале за нови расходи, како што е прилагодување кон климатските промени.
Трендовите, како што е стареењето на населението и зголемувањето на цените на услугите, ќе продолжат да го зголемуваат притисокот врз државните буџети. Фискалниот притисок од овие долгорочни трендови далеку го надминува сервисот за јавен долг наследен од пандемијата.
Земјите не мора нужно да ги зголемуваат даноците за да ги исполнат овие предизвици, посочува ОЕЦД во својата анализа. Наместо тоа, бара реформи за зголемување на стапката на вработување и зголемување на возраста за пензионирање.
Комбинација на активности во двете области – вклучително и обезбедување ефективно зголемување на возраста за пензионирање, што се смета за две третини од новоодадените години на очекуваниот раст на долговечноста – може да го преполови проектираното зголемување на фискалниот притисок до 2060 година.
