Земјите во развој и меѓународната заедница треба да преземат чекори за забрзување на закрепнувањето откако ќе заврши најлошата здравствена криза предизвикана од пандемијата на коронавирусот и да ги ублажат нејзините долгорочни негативни ефекти, порачува Светската банка.
Краткорочните мерки, преземени како одговор на решавање на итните здравствени вонредни состојби и обезбедување на основни јавни услуги, треба да бидат придружени со сеопфатни политики за поттикнување на долгорочен раст, наведува Светската банка во анализата на извештајот за Глобалните перспективи.
Според препораките на Светската банка, во рамките на сеопфатните политики, треба да се пронајдат мерки за подобрување на управувањето и деловното опкружување, да се зголеми обемот и резултатите од инвестициите во образованието и јавното здравство.
За да ги направат економиите поотпорни во иднина, на многу држави ќе им требаат системи за да го зголемат и зачуваат човечкиот и материјалниот капитал за време на закрепнувањето – користејќи политики кои ги рефлектираат и поттикнуваат пост-пандемиските потреби за нови типови работни места, компании и системи на управување.
Анализата е објавена пред официјалното претставување на целосниот извештај на 8 јуни, во кој ќе бидат содржани најновите предвидувања на Светската банка за глобалната економија.
-Опсегот и брзината со кои пандемијата на Ковид-19 и економските блокади ги уништија сиромашните делови на општеството ширум светот се најголеми во поновата историја. Тековните проценки покажуваат дека околу 60 милиони луѓе би можеле да бидат втурнати во екстремна сиромаштија до крајот на 2020 година“, рече претседателот на Светската банка, Дејвид Малпас.
Малпас додаде дека овие проценки веројатно дополнително ќе се зголемат со текот на времето, при што основна одредница е повторното отворање и заживување на напредните економии.
-Одлуката за избраните политики вклучува поголема транспарентност на долгот за привлекување нови инвестиции, побрз напредок во дигиталното поврзување и големо проширување на мрежата за финансиска помош за сиромашните коишто ќе помогнат да се ограничат штетите и да се обезбеди посилно закрепнување, рече Малпас.
Според него, финансирањето и изградбата на производната инфраструктура се меѓу најголемите предизвици за решавање на пост-пандемиското економско закрепнување.
Потребните мерки за заштита на јавното здравје ја поткопаа веќе кревката светска економија, предизвикувајќи длабоки рецесии во развиените земји, економиите во развој и новите транзициони економии.
Особено ќе бидат погодени оние економии кои имаат слаби здравствени системи, оние кои во голема мера зависат од глобалната трговија, туризмот или дознаките од странство и извозно ориентираните економии кои зависат од извозот на стоки, се истакнува во анализата.
На долг рок, пандемијата ќе има трајни последици преку повеќе канали на дејствување, вклучително и пониските инвестиции, ерозија на физички и човечки капитал заради затворање на компаниите, губење на образование и работни места и повлекување од светската трговија и ланецот на снабдување.
Овие ефекти значително ќе го намалат потенцијалниот глобален бруто домашен производ – оној што може да ја одржи економијата со полн капацитет и вработување – како и продуктивноста на трудот за долго време.
Ранливост што постои од порано, структурните тесни грла ќе ја влошат долгорочната штета од длабоката рецесија поврзана со пандемијата, се заклучува во анализата на Светската банка.
