Претстојната роботизирана мисија со подморница која ќе ја проучува долната страна на глечерите на Гренланд може да открие колку овие санти „течен мраз“ ќе придонесат за подигање на нивото на морето.
Мисијата, закажана за средината на 2023 година, ќе испрати роботизирана подморница на дното на излезот од три глечери, а сите три се наоѓаат на западниот брег на Гренланд.
И исто како и сите глечери, овие парчиња мраз течат и го движат мразот од внатрешноста на Гренланд во океанот, што ја прави нивната динамика важна за разбирање на зголемувањето на нивото на морето како што се топи Арктикот. Ова е првпат научниците да имаат поглед одблизу на глечерите на големиот остров.
„Најголемата неизвесност за придонесот на Гренланд за подигнувањето на нивото на морето е колку брзо ледената покривка ќе изгуби тежина“, рече Џини Катанија, професорка на Факултетот за геонаука на Универзитетот „Џексон“ во Тексас, кој го предводи патувањето.
„Знаеме колку од нивото на морето е складирано во ледената покривка, знаеме дека климата се загрева и ледената покривка се менува, но она што не го знаеме е брзината со која овие глечери ќе придонесат за зголемување на нивото на морето.
За да дознаат, Катанија и нејзините колеги ќе ја постават подморницата NUI на долната страна на глечерот каде што е патот до океанот. НУИ нема да го проучува самиот мраз, туку ѕидовите од песок и седимент што глечерот ги исфрла пред него додека плови. Овие земјени бариери се познати како „морени“ и помагаат во стабилизирање на мразот како приклучок што спречува водата да тече. Прашањето е што ќе се случи ако приклучокот се извади.
Подморницата ќе ја мапира топографијата на морената и ќе земе седиментни јадра, што ќе им помогне на научниците подобро да разберат колку се стабилни морените. Подморницата ќе собира и примероци од седиментот од облакот на седиментот што излегува од под глечерниот мраз, пренесува порталот „Live Science“.
Некои научници сугерираат дека ефектите од глобалното затоплување врз зголемувањето на нивото на морето би можеле да се одложат доколку се користи метод за изградба на овие подморнички морени, кои го поддржуваат ледениот слој на Гренланд. Истражувањето ќе помогне да се открие дали идејата има некаква основа, според институтот во Тексас.
„Ова е наука со висок ризик која се исплати, но тоа е еден вид храбар потег потребен за решавање на итните и општествено релевантни прашања за климатските промени и георизиците“, рече Демијан Сафер, директор на Институтот за геофизика на Универзитетот во Тексас, еден од партнерите во истражувањето.
Работењето во тешки услови долж брегот на Гренланд не е лесна работа. NUI ќе биде поврзан со истражувачкиот брод со тенок оптички кабел долг 16 километри. Ако кабелот се скине, подморницата може да се врати на површината користејќи акустика и е програмирана да се врати на претходно програмирана локација за преземање, доколку комуникацијата не успее.
